Gunes Dogarken

Hala kendimce birseyleri boykot ediyorum, buraya birseyler yazamiyorum, elim varmiyor ama yine de yazmam gerektigini dusunup en azindan gecen haftalarda yasadigimiz Easter'dan kalan birkac fotografi paylasayim dedim. Aslinda baharin mujdecisi olmasi gereken Easter bu sene o kadar soguk gecti ki, cocuklar yumurta avinda ellerine ilk gecenleri alip hemen iceri kactilar. Easter da cocuklari mutlu etmek icin bahcelere icinde surprizler olan plastik yumurtalar filan saklaniyor. Cocuklar da ellerinde sepetlerle bu yumurtalari buluyorlar. Onlar icin o kadar eglenceli ki aslinda, biz buyukler de hem onlara yumurtalarin yerini gostermeye calisip, hem de kendimiz egleniyoruz. Buyuk cocuklar icin agaclarin yukari dallarina icinde paralar olanlari, kucukler icin de yerlere icinde yumusak sekerler olanlari sakladik ama dedigim gibi hava o kadar soguktu ki, bahcedeki cigliklar cabucak bitti bu yuzden. Yukaridaki fotograf minik ogluma hediye edilen sepet, henuz cok iyi anlamamasina ragmen renkler...

Ne zaman somon baligi yapacak olsam elimdeki onlarca tarife bakip heyacanlanirim, hangisini yapsam diye ama en sonunda her zaman ayni seyi yapip bitiririm olayi. Cunku diger butun tariflerdeki ufak tefek malzemeler evden birilerinin vetosuyla karsilasacak diye bildigimden yine en guvenli seyi yapmakta fayda var diyerek, ayni tarifte karar kilarim. Simdiye kadar hic uzmedi bizi bu tarif. Cunku cok kolay yapmasi ve de cok hafif oldugu icin herkes de o kadar cok seviyor. Iste tarifi; Malzemeler: 1 kg Somon file 1/3 cup soya sosu(isterseniz koymayabilirsiniz, ama o zaman azicik tuz koymaniz gerekiyor) 2 dis sarmisak, ezilmis 1/2 cup sizma zeytinyagi 1 cay kasigi rende zencefil(taze yoksa tozu da olur) 1 cay kasigi bal (bunu da istemiyorsaniz koymayabilirsiniz, ben cogu zaman koymuyorum) Suslemek icin ince kiyilmis yesil sogan Yapilisi: 1- Soya sosu, zeytinyagi, sarmisak, zencefil ve bali bir kapta cirpin. 1/4 unu bir kenara ayirin. 2- Somonlari derin olmayan bir kapta sosun kalani ile mari...

Sen, seni kaybetmekten nasil korktugumu bilemedin hic. Ilk kez Halikarnas Otelde giristeki merdivenlerin uzerinde gun batimina kadar senden gelecek bir haberi beklerken yasadim bu korkuyu. Bes yasindaydin, aksam bir kaza gecirmis ve duvardan dusmustun. Ilk yardim hastanede yapilmis ama annem ve babam ikna olamayip ertesi gun seni baska bir doktora goturmuslerdi, beni otelde birakip 'iki dakikada doneriz' deyip butun gun ortaliklarda gozukmemislerdi. Basina kotu bir sey geldigini anlamis ve o merdivenlerde gozumu yoldan ayirmadan seni beklemistim, butun gece ic kanama gecirdigin icin ameliyat edildiginden habersiz. Sonra babam gorunmustu merdivenlerde, elinde senin uzerinden kesilerek cikarilmis kanli tisortle ve benden temiz bir tisort istemisti. O gittikten sonra kanli tisortune sarilip aglamistim sessizce seni kaybedebilecegimi dusunerek. Sonralari da basin dertten kurtulmadi pek. Yaralar, bereler, kazalar, ameliyatlarla gecti omrun. Onceden gorebildiklerimde senden once atla...

Bir kucuk, sari Nergis'di o. Kis baslamadan once evsahibesinin elleriyle topraga gomdugu yerden karlari seyretmis, yagmurlari beklemis ve iste baharin ilk isiklariyla beraber isinan topraktan basini cikarivermisti. "Oh be!" dercesine soyle bir etrafina bakinmis, piril piril parlayan Gunes'e hayran, biraz da kendi guzelliginden emin, salina salina kafasini kaldirmis ve Gunes'e sunmustu yuzunu. Gunes ne yana donerse o da kafasini ona ceviriyor, aylardir topragin altinda bu anin ozlemiyle yanip tutusmasinin acisini cikariyor gibiydi. Nasil da degmisti onca beklemeye, onca sabra. Bu sicacik Gunesle sarmas dolas zaman gecirecekti simdi. Ev sahibi hanim da sasirmisti onu gorunce. Taa sonbaharda sevgilisiyle birlikte yamru yumru kokler halinde alip da ilk evlerine, ilk bahcelerine sevine sevine gomdukleri cicegin acmasina cocuklar gibi sevinmisti o da. Henuz komsular kardan kalan dokuntuleri temizlemekten, cicek filan ekmeye firsat bulamamisken onun sahane sapsari nergis...

Bana 'neden kac gundur yemek tarifi yazmiyorsun?' diye soranlara, 'yemek yapmiyorum da ondan' diye cevap veriyorum. Dogru yemek yapmiyorum, mutfaga da hemen hemen mecburiyet disinda girmiyorum bile. Yemek olarak da pilav,makarna, donmus hazir yemekler (Amerikanin utanc kaynagi biliyorum ama ben de uydum onlara), tavuk parcalari, hazir hamburgerler yiyoruz. Elim varmiyor yemek yapmaya ne yapayim. Bunun yerine ne mi yapiyorum? Dizlerim yerlerde yerleri siliyorum, kiyida kosede el degmemis neresi varsa temizliyorum, dolaplari yeniden indirip duzeltiyorum, cekmeceleri duzenliyorum, camasir yikayip hepsini yeniden utuluyorum, gozume ilisen her yerin defalarca tozunu aliyorum, paspaslari gunde yirmi kere silkeliyorum, lavabolari ovuyorum, merdivenleri dayayip lambalari ovuyorum, elimde bez durmadan televizyonun tozunu aliyorum, pencereleri silip, 'aa ben hayatta yapamam' dedigim halilari iki buklum silip duruyorum. Yemekle gecirecek vaktim yok.. Bahar temizligi degil ...