Gunes Dogarken

Bu hafta sonu Dream Girls filmini seyrettim sinemada. Ilk secimim degildi ama gittigim zamana en uygun bu film vardi ve ben de seyretmeye karar verdim. Cok da memnun oldum seyrettigime. Guzel bir filmdi. Basrollerinde Jamie Foxx, Beyonce Knowles, Eddie Murphy oynuyor ama benim filmde asil en cok begendigim kisi Akademi Odullerinde Yardimci Kadin Oyuncu Odulune aday gosterilen Jennifer Hudson. Kendisi Eddie Murphy ile birlikte ayni dalda odule aday gosterildi ve inanilmaz sesi ve performansi ile odule kesinlikle layik oldugunu ispatliyor bence. American Idol'dan cikma bir kisi ve bu rol icin elemeler yapilirken ikinci secenekmis dusunulen, diger kisinin performansini bilmiyorum ama Jennifer Hudson her yonu ile iyi bir secim olmus ve filmi tek basina muzik solenine donusturuyor diyebilirim. Beyonce cok guzel filmde, zaten rolu de guzelligi one cikarilan Deena Jones'un hayatini oynuyor ama cok iyi oynadigini soyleyemem. Tabii bu benim kisisel gorusum. Dimdik durusu, fazla kivrilip...

Birkac sene once bir kursa gitmistim, adi "bookmaking" idi ama bildigimiz kitaplardan degil, aslinda defter kapagi ve Scrapbook filan yapmak icin gerekli teknikleri ogreten bir kurstu. Bulundugumuz yerdeki ortaokulun sanat ogretmeni veriyordu kursu. Once sadece degisiklik olsun diye baslamistim ama sonralari o kadar cok sevdim ve o kadar cok sey ogrendim ki o kurstan. Simdi de hala yapabildigim bircok Elisi(burada Craft deniyor boyle seylere) tekniklerini orada ogrendigim tekniklerden yararlanarak yapiyorum. Tabii boyle seylerde en onemli sey oncelikle isteginizin olmasi ve daha sonra da dikkat ve hayal gucu. Ben hep boyle seylere hic yetenegim olmadigini dusunurken, o kursta her yetenege(ve yeteneksizlige) ve de her seviyeye gore bir seyler ogreten ogretmenimiz hepimizin kursa buyuk bir istek duymasini da sagladi, sagolsun.. Bu yukaridaki kutuyu orada ogrendigim bir teknikten yararlanarak yaptim iste. Buna benzer daha pek cok kutu yaptim ama elimde simdi kalan bu galiba. Onc...

Elmali Kurabiye Herkes bir sekilde elmali kurabiye yapmayi bilir, degil mi? Belki de siz de benim gibi yillarca soyle guzel bir elmali kurabiye tarifi aradiniz ve de bulamadiniz. Aslinda hep yedigimiz ama bir turlu tarifini alip da bir kenara yazmak geregi duymadigimiz bir kurabiye turu galiba bu. Hani her zaman ulasabilirsiniz diye dusunursunuz ama caniniz isteyip de kus ucmaz kervan gecmez bir yerde kalinca akliniza gelip de pisirmek istersiniz ama bir turlu elinize iyi bir tarif gecmez ya, iste ben de oyle olmustum bir aralar. Allahtan bir arkadasim imdadima yetisti de bu guzel tarifi verdi bana. Misafirliklerde de pek cok yedigim icin bir parca biktigim bir kurabiye idi bunlar ama birdenbire inanilmaz populer oldular benim icin. Sanirim tarcin ve ceviz icine olan o inanilmaz tutkum bu ikilinin mevcut oldugu her turlu tarifi de benim icin lezzetli kiliyor. (Ya da yillar gectikce degisik bir damak zevki gelistiriyorsunuz).Bu yuzden de tarcin ekleme asamasinda biraz elibol oldugumu so...

Son bir-iki yildir hemen hemen her yaptigim yemegin fotografini cekip kenara koymusum. Hep kendime ait bir blog'um olsun istedigim icin sanirim arsivimi olusturmaya calismisim ama tabii bunun gerceklesmesi de uzun surdu. Oncelikle yemek tarifi mi yazayim, yoksa muzikten, kitaplardan mi bahsedeyim, yoksa cok icice oldugum insanlarin sorunlari hakkinda mi yazayim diye dusunurken zaman geldi gecti ve ben yaptigim yemeklerin tariflerini bile karistirdim. Cunku bazen aklima nasil gelirse oyle yapiyorum, icine ne ekleyecegime o anda karar veriyorum bazi seylerin. Tabii simdi bakiyorum bazi fotograflara ve "aman Allahim ben bunu hangi tariften yapmisim acaba" diyorum. Daha iyi organize olmam gerektigini anladim bir kez daha. Tabii benim blogum da ayni benim gibi 'herseyden biraz' oldu bu yuzden, olsun ben memnunum. Cunku tek bir konu ile sinirli kalamayacak kadar ozgur ruhlu hissediyorum kendimi. Asagidaki fotograftaki beef stir-fry her zaman yaptigim bir yemek oldugu ic...

12 Aralik 2006 gunu bana "ah keske burada olsan da simdi sana gelsem ve azicik dertlesip yurusek, bir yerlerde otursak, seni cok ozledim" diyen kardesime ithafen bu satirlari yazmistim. Paylasmak istedim.. Sokaklarini ancak harita yardimiyla bulabildigim bir sehirde yasiyorum. Tanimadigim yerlerin adreslerini veriyorlar, kaybolacagim diye defalarca arastirip oyle gidiyorum gidecegim yere, ne bir hatiram var, ne de tanidik bir kimse. Su sokaktan gecerken gordugumde icimi titreten hicbirsey yok. Karsidaki yasli teyze mi? Bilmem ki kim.. kokular, sesler hepsi yabanci. Korna sesi yok, birbirine bagiran insanlar yok. Simitciler nerde? Sobalar yanmaya baslamis ama pencereden disari bakan kimse yok. Perdeler simsiki kapali, sokaklarda oynayan cocuklar yok. Kimse selam vermiyor, kimse ustumu basimi bastan asagi suzmuyor. Kahve icmeye gidebilecegim tek bir kisi bile yok. Arabam yoksa mahsur kaliyorum evde, yuruyerek gidebilecegim tek bir yer yok. Aramaya kalksam arayabilecegim tek bir...

Herkesin her zaman yaptigi kisirdan hicbir farki yok ama sanirim ben bu lezzete alistigim icin kimsede yediklerimi begenmiyorum. Annemden ogrendigim bu tarifte(gerci annem de sonradan kendi tarifini degistirip artik sogani kavurmuyormus ama ben hala eski lezzeti daha cok seviyorum) kuru sogani zeytinyaginda azicik kavurduktan sonra salca ekleyerek kabarttigim ince bulgura ekliyorum ve guzelce karistirip baharatlarini ekliyorum. Sanirim butun sirri da burada, cunku kendi agzi zevkime gore ne kadar aci yada eksi istiyorsam oyle yapiyorum. Biraz isot biber, biraz kimyon ve birkac sene once eklemeye basladigim nar eksisi ve limon suyu karisimi benim favorilerim. Dogranmis domatesi sevmiyorum, cunku hem yumusatiyor kisiri, hem de eger artarsa kalani yenmez hale getiriyor. Onun icin bence en iyisi dilimlenmis domatesle beraber servis yapmak ki isteyen istedigi kadar alsin. Tabii guzelim marullari unutmamak lazim. Soyle onlara sarip sarip yemek kisirin zevkini iki katina cikariyor. Iste bunun...

"Ah keske gitmez olaydim" dedirtecek bir sehre hafta sonu bir gezi yaptik. Hani 'bir giden bir de gitmeyen pisman' anlaminda yani. Bize bu kadar yakin olmasina ragmen hep erteliyorduk gitmeyi. Tabii benim yuzumden. Cunku hem o hakkinda cok sey anlatilan sehri gormek istiyor, hem de bir parca korkuyordum. Korkmak cok iyi bir tanim degil aslinda, 'kendimi tehdit altinda hissediyordum' New York tarafindan. Halbuki koskoca sehrin umurunda mi bir kucuk Turk aile gelmis de gecmis o hafta sonu, neler neler barindirirken uzerinde.. Ama benim icin hem gezi mukemmel olmali, hem de cok iyi zamanlamali olmaliydi. Fakat baktim ki onu-bunu ayarla derken zaman geciyor, biraz da mecburiyetten atladik gittik. Boyle gezecegimi tahmin etmemistim, arabanin icinden soyle bir bakacagiz ve daha aile tipi bir gezme olacak sanmistim ama bizi karsilayan sevgili arkadasimiz Jim'in sayesinde sehri adamakilli bir turist vasfiyla gezdik. Hatta daha onceden biletleri bile ayarlayan Jim,...

London Broil ve Biberiyeli Patates Dilimleri Ben ve de ailem de klasik yilbasi yemeklerini sevmiyoruz. Yani hindiyi aslinda. Cunku 3,5 kisilik bir ailede ne kadar kucuk olursa olsun bir hindi asla bitmiyor, gunlerce yense bile. Ilk gun hindi kizartmasi, diger birkac gun de hindili sandvic filan bile yapsan nafile. Birkac aile falan olacaksa tamam ama bizde gitmiyor hindi.. Ben de bizim ailenin agiz lezzetine uygun olan bu eti pisirdim yilbasi gecesi icin. Cok buyuk olmayan bir parca firinlik eti alip biraz sosla pisiriyorum. Onceleri bu tur etlerden cok korkardim, ya ici pismezse diye ama gayet de guzel pisiyormus. Bir tane de etin icini olcen derecelerden aldim ki ici 160 Fahrenhayta gelince pismis oluyor, hem de disi yanmadan. Yanindakiler de firinda pisen ve de kizartma patatesden daha cok ragbet goren biberiyeli patatesler. Iste tarifi: 2 lbs London Broil(yaklasik bir kilo roast beef icin kullanilan et) Sizma Zeytinyagi Tuz-Karabiber Biberiye Hazirlanisi: Eti, zeytinyagi ve diger b...

Hepinize sevdiklerinizle beraber saglikli, mutlu, uzun yillar dilerim. Hersey gonlunuzce olsun.. * Fotograftaki cicekler bildiginiz Poinsettia'lar yani bizde bilinen adiyla Yilbasi Cicekleri. Biraz porsuduler, eee ne de olsa bir ayi geckin suredir evimizi senlendiriyorlar. Yandaki kavanozda kendi dekorasyonum olan yilbasi susleri ve sevgilimle, ogluma yaptigim yilbasi kartlari.. Herseyi para verip alabilicekken ben, benim yaptigim seyleri vermeyi daha cok seviyorum. El isi kartlar, cizilmis bir resim veya elimle ordugum bir kazak gibi. Tabii boyle seyleri kabul etmek de ayri bir zevk. Ama elinden bir sey gelmeyenler icin 'dusunmek onemli' diyorum. Yani 'o ne sever, dur su bardagi gecen gun gormustu de cok begenmisti' ya da 'dergide gordugu su kaskol cok hosuna gitmisti' turunden dusunceler benim en onem verdigim seyler. Tabii illa birsey alinmasi da gerekmiyor ama dedigim gibi dusunuldugunu ya da hatirlanildigini bilmek(hediye ile veya degil) kimin hosuna g...