YALNIZLIK



SENSİZLİK


bir garip hüzün çöker insana

el ayak çekilince
tek başına kalırsın dünyada

etraf sessizleşince
inan bu ev alışamadı

hiçbir zaman sensizliğe
şimdi sensizlik oturuyor

kalkıp gittiğin yerde
yalnızlığa elbet alışır bedenim

yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim
çok zor gelse bile yaşar öğrenirim

sensizlik benim canımı acıtan
bir derin korku düşer ruhuma

duvarlar seslenince
karanlık oyun oynar aklıma

gölgeler dans edince
inan bana alışamadım

hiçbir zaman sensizliğe
şimdi sensizlik dolaşıyor

çıkıp gittiğin bu evde


Kardesim su aralarki ruh halime uygun oldugunu dusundugu Candan Ercetin'in bu sarkisinin sozlerini bana gonderince ben de buraya yazmaya karar verdim. Dun onun bana gonderdigi siralarda ben de arabada bu sarkiyi dinliyordum ve kendi kendime sozlerine aslinda hic dikkat etmedigimi ama su anda bana ne kadar da uydugunu dusunmustum. Iste kardesimle yine ayni anda ayni seyleri dusunmus olduk. Sarki sana sevgilim...
**Leaving the Loneliness adli yagli boya tablo Despido de la Soledad 'a ait.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kolay Biftek Diane

Shrimp Mousse - Karides Mus

Beef Brisket