Karamsarlik Bulasici mi?

Gelmiyor, hala gelmemekte israr ediyor bu bahar. Gerci yazar 'gelecek, illa ki gelecek' demis bir yazisinda yillar once ama yine de benim icim karardikca karariyor. Hala ciceklenmeyen agaclara bakiyorum, icim sikiliyor. Gecen sene daha da gec gelmisti biliyorum, buralar bahari erken getirmeyen yerler bunu da biliyorum ama yine de sanki hayattaki sadece kotu yanlari gormemi saglayan bir salteri kapatmasini bekledigim bahara cok umutlar baglamis olmaktan dolayi, umutsuzum, yorgunum...

Bir dergide Patrick Swayze'in pankreas kanseri oldugunu ve olume her gun adim adim yaklastigini okudum. Icim daha da karardi. 'Sanki baska dert mi yok' diyeceksiniz belki ama bu haber bana sanki dunya yuzundeki tek yesillik dolu adanin da sular altinda kaldigini hissetmeme neden oldu. O kadar guler yuzlu, pozitif bir insan imaji var ki bende bu adamin, onun da tibbin tukendigi kosede olmasi bir gun bunlarin benim yakinima geldigi takdirde benim bu kadar bile sansim olamayacagini hissettirdi sanki bana. Hep korkuyorum, hep aklim oralarda ama sanki her gecen gun daha da yaklasiyor gibi geliyor. Gunlerinin sayili oldugunu bilmek, her dakikayi, her saniyeyi sevdiklerinle doya doya yasamaya calismak, onlara akilda kalici ve guzel bir seyler birakabilmek icin son defa cabalamak ve bu kisa anlarda yine de insanlik icin biraz aydinlatici olsun diye hastaligi duyurmak.. Bana cok agir geldi.


Bir de dun kocamin ogrencilerinden birinin rehabilitasyona yatirildigini ogrendim. Aralik ayinda bize yemege gelmisti birkac ogrenci ve kiz arkadasi ile birlikte. Bana gozlerini aca aca 'butun bu yemekleri siz mi yaptiniz, tek basiniza mi' diye sormus, yemekten once dua etmis, yemekte icki bile icmemisti. Profesyonel guresci oldugu icin omzu yaralanmis bir karsilasma esnasinda ve doktor ona agri kesici vermis. Kendisi eski uyusturucu muptelasi oldugu ama hepsinden vazgecip universiteye geri donup, kiliseye bagli bir hayati secip, temiz ve dogru bir insan olmaya calistigi icin ilaci istememis.

Belki biliyorsunuzdur bu tur ilaclar beyindeki eski duyguyu hatirlatmaya yariyor ve cok eskilerde kullanmis bile olsaniz beyin hemen eski duruma gecip yeniden istemeye basliyor.

Fakat doktor bu ilacin kesinlikle bagimlilik yapmayacagini soyleyip cocugu ikna etmis. Iste dort ayda cocukcagiz cokmus ve simdi rehabilitasyonda.

Sapsari, bukle bukle saclarini losemili cocuklar yararina bagislamisti erkek guzeli takvimlerindeki subat sayisina yakisan bu cocuk. Tanidigim icin, yanimda oturdugu, konustugum icin unutamiyorum yuzunu ve masumiyetini.

Ne kadar da yakin hersey. Ne kadar kendimize kalin, kocaman bir kabuk ordugumuzu dusunsek de hersey ama iyi-kotu hersey burnumuzun dibinde.


Ben bu kucucuk sehirde bizi bulmaz saniyorum bazi seyleri ama isteyen istedigini her yerde buluyor.


Ankara'da cok da mazbut bir semtte oturan bir yakinimin evinde cocuguna bakan kadinin oglunun uyusturucu kullandigi ve gecenlerde bir gun bizimkilerin evine para aramaya girdiginin anlasilmasi uzerine ne kadar da panik oldugumuzu hatirliyorum. Onlar da ne yapacigini bilemedi; yillardir cocuklarina bakan ve herseylerini emanet ettikleri bu kadini kovmak mi gerek, yoksa yardimci olmaya mi calismak gerek diye.


Konudan konuya atliyorum gibi ama icim karariyor iste, haberleri dinledikce, gazeteleri okudukca (Turkiye'dekileri en cok da). Aklim karisiyor, icim bunaliyor. Nasil bir gelecek bekliyor bizi, nasil bir dunya birakiyoruz cocuklarimiza? Acaba hic cocuk yapmayip, aciyi da bulastirmamak mi gerekmis? Ne kadar surer bu aci? Ne zaman gelecek bu bahar?


** Fotograftaki ciciler Easter yemegimizde evsahibimizin guzellikleri. Icine bir de seker saklamis bu minicik yaratiklarin ve her birimizin tabagina da birer tane koymustu. Biliyorum hersey kotu olmak zorunda degil.

Yorumlar

daimamutfak dedi ki…
Sayfanız çok hoş.paskalya çöreği ise iştah açıcı duruyor..sevgiler
DAMLA dedi ki…
Uzaklarda olmak çok zordur bilirim. Bir de burada neler olup bittiğini merak etmen senin canını fena halde sıkmış sanırım. Ben canım çok sıkkın olduğunda uzuuuun uzuuun yürüyüşler yaparım yalnız başıma. Bana çok iyi gelir . Dene istersen:)
sunrise dedi ki…
Tesekkurler daimamutfak.
Ben de tanistigimiza cok memnun oldum..
Sevgiler
sunrise dedi ki…
Haklisin Damla.
Karamsarlastim bugunlerde ama ne yapayim elimde degil. Onerini dinleyecegim, epeydir yurumuyorum ben(kosu bandi sayilmazsa tabii)...Bugun biraz yagmurlu, aslinda tam zamani. Yagmurda yurumeye bayilirim ama ben nedense bu zevkimi epeydir unutmusum. Hemen dogayla basbasa kalma calismalarina baslamam lazim.
Sagol:)
Moonish (moonsun) dedi ki…
Evet sevgili Sunrise Patrick Swayze hakkinda ben de bu gun yazacaktim :(( Cok uzuldum hatta gecen gun filmini izledikten sonra, markette dergi kapaginda tesadufen karsima cikinca dayanamayip almistim dergiyi ama okuyunca gercekten cok uzuldum :(( Dedigin gibi gunlerini sayarak yasamasi gercekten cok aci :((

Bir de uyusturucu :(( insallah en kisa surede kurtulur bu illetten :((
Haklisin bu ara gazeteleri okudukca insanin ici aciyor :(

Kucak dolusu sevgiler birakiyorum sana sevgili Sunrise :) Hep gulumse olur mu :)
sunrise dedi ki…
Sevgili Moonsun,
Benim icin o adam sanki enerjinin, mutlulugun, pozitifligin en son noktasi olarak gorundugu icin cok yikildim. Ne kadar yakinimizda ne feci bir mikrop yasiyor ve biz hicbir sey yapamiyoruz. Cok feci cok..
Digeri ise gencecik birisi. Insan anlayamiyor. Neden mutlu olmak bu kadar kolayken insanlar hep en zoru seciyor diye. Nedir bu gencecik insanlari bu kadar umutsuz ve direncsiz kilan sey? Anlamak mumkun degil.

Bizlerden uzak durmasini dileyerek ben de sana kucak dolusu sevgiler diliyorum.
Sevgiler

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kolay Biftek Diane

Shrimp Mousse - Karides Mus

Beef Brisket