Gunes Dogarken

2007 yilinin sondan bir onceki davetini daha gerceklestirmis olduk. Yine inanilmaz guzel bir davetli toplulugu, inanilmaz guzel sohbetler, anilar ve guzel yemekler geldi gecti. Bizi kirmayip taaaa nerelerden geldi guzel dostlarimiz. Hatta uc tanesi bizi tanimiyordu bile, tanismak ve dostluk kurmak icin geldiler ve bizi son derece memnun ederek ayrildilar. Cok hostu hersey, ben severek ve eglenerek yemek yaptigim icin yine daha az yoruldum. Hatta o guzel ovguleri alinca, yorgunluktan eser bile kalmadi. O kadar sevincli ve guzel bir gece gecirdik ki, o firtinaya ragmen evimizi onurlandiran misafirlerimize sonsuz sukran borcluyum. Hatta o bizi hic tanimayan uc kisi evimize oturdugumuzdan beri(15 aydir yani) ilk gelen Turkler oldular. Bunun sorumlusu kesinlikle biz degiliz, sakin yanlis anlamayin. O kadar kucuk ve ilginc bir yerde yasiyoruz ki, en yakin Turk 1,5 saat uzaklikta oluyor maalesef. Ben yine de umitle yakinlarda birilerini daha aramaya devam ediyorum ama. Neyse, yemek menusu old

Hemen hemen her cumartesi 'balik yaptim gelin' diye bizi arardi canimiz arkadasimiz. Bize degisik degisik soslu, adini bile duymadigimiz otlarla, baharatlarla karisik baliklar yapardi. Yanina da bir kocaman salata yapar ve Dikmen'de eskiden sarap yapimhanesi olan bir beyden aldigi onlarca kasa saraptan birini(hatta bir kacini) acar ve hem gonlumuzu, hem de karnimizi tika basa doyurur, bizi bir dahaki cumartesiye kadar hayallar icinde evimize yollardi. Di-li gecmiz zaman kullanmamin sebebi simdi bizim burada(dunyanin bir ucunda) onunsa Turkiye'de kalmis olmasindan. Yine gitsek hemen ilk is bize balik pisirecegini, yillardir sakladigi saraplari acacagini ve dostlugun ne oldugunu bir kere daha hatirlatacagini biliyoruz. Uzakta olmamiz kendisinden balik tuyolari almamiza engel degil tabii. Gecen gun 'elimde whiting fillet var neyapayim ben bununla?' diye sorunca bana; 'baliklari cok az yagda kizart, sonra baska bir tavada az yagla rendelenmis havuclari talandir

Elindeki boya fircasi onun hayali, yapamadiklari, sevdikleri seyler olup cikiyordu. Fircayi boyaya batirdiktan sonrasi oyle hizla gelisiyordu ki, kendi bile anlayamiyordu. Aklindan gecenleri bazen konusamiyor, gucu yetmiyor, bazen sesi cikmiyor, bazen de susmasi gerektigi icin susuyordu ama tuvale gelince sira, susmasi gerekmiyordu. Icinden gecenleri hic bir sansure uygulatmadan, hic bir yan etki dusunmeden ciziyor, ciziyor, boyuyor, boyuyordu. Susmasi gerektigini soyleyenlere haykirma yontemini bulmustu. Susmayacakti, sustugunu zannedenler sadece disaridan ona bakanlardi, o hic bir zaman susmayacakti. En azindan resimleri konusacakti onun yerine. Hep de oyle oldu zaten, zerafetinin izin vermedigi yerlerde susmayi tercih etti benim annem. Kavgadan hic hoslanmayan, sesini hic yukseltmeyen, karda yururken bile ayak izi birakmayacak kadar narin yuruyen, zerafetini yemek yaparken bile havuclari cicek gibi keserek gosteren, sesi guzel, yuzu guzel, elleri en guzel annem. Hep uzaklari yakin y

Yilbasi geliyor; partiler, davetler kapida. Eger evde birseyler hazirlama telasinda iseniz, bu dip son derece lezzetli. Benim gecen hafta gelen 30 kisilik partimden bir dip tarifi bu.Firindan sicak sicak servis edildigi icin cok ikrama geciyor, hem de kalabalik partiler icin ideal. Eline ekmegini, krakerini, havucunu alan oyle bir guzel bana bana yiyor ki; misafirlerinizin bu halinden siz de kesinlikle cok memnun kalirsiniz. Ben tarifin orjinalindeki peynir cesitlerini yazacagim, eger sizin elinizde bunlar yoksa neler kullanabilirsiniz bilemiyorum ama Turkiye gibi peynir cenneti bir ulkede sorun olmasa gerek. Gerekenler soyle; 8 dilim pastirma, ince kup seklinde dogranmis(bende olmadigi icin ben salam kullandim) 8 oz (yaklasik 250 gr kadar) krem peynir, oda sicakliginda yumusamis 1/2 kap mayonez 2 tepeleme tatli kasigi Dijon hardali 1 1/2 kap rendelenmis Swiss peyniri 3 yesil sogan, ince dogranmis 1/2 kap kavrulmus badem, irice cekilmis Yaninda ikram etmek icin minik havuclar, veya

Ustuste birkac kotu haber aldik, yakin bir arkadasimizi gencecik yasta kaybetmenin yaninda. Ama yine de umut dolu, daha iyi gunlere ulasmak umidiyle Saglikli ve Mutlu Nice Bayramlar diliyorum.. Kimse umutsuz kalmasin.

Pecan, Amerikalilar tarafindan cok sevilen bir yemis, cevizgiller ailesinden geliyor. Dis kabuklari daha ince ve daha kolay kiriliyor cevize gore, icinden cikan yemisin de ceviz gibi dis kivrimlari yok. Boyuna cizgili gibi sanki. Bana sorarsaniz ben cevizi tercih ediyorum ama Pecan'la yapilan bazi geleneksel tatlilar var ki, bunlari cevizle degis-tokus edemiyorum. Bir tanesi de bu meshur pecan pie. Bana cok yakin bir arkadasim aile tarifini verdi ve cok ozel oldugunu soyledi. Cok saygi duyarak aldim bu tarifi ama yine de blogumda yayinlama izni de aldigim icin denedigim tarifi hemen paylasmak istedim. Bilmiyorum pecan Turkiye'de bulunuyor mu, ya da yetisiyor mu ama sanirim elinize gecerse ne yapacagim diye dusuneceginize bu payi yapabilirsiniz. Cok ama cok lezzetli ve ozel bir pay cunku bu... Gerekenler soyle; 3 yumurta, hafifce cirpilmis 1 kap toz sekeri 1 kap misir surubu ( Amerikadiler icin Light Corn Syrup olacak) 1 yemek kasigi tereyag, erimis 1 tatli kasigi vanilya ozu

Dun aksam bitirdim bu kitabi, hemen hemen rekor denilecek surede ama bazi geceler uzuntumden okuyamadim. Cunku sadece geceleri kitap okumaya firsat bulabiliyorum ve bu kitabi okudugum birkac gece uyuyamadim ve uyudugumda da hep kitapla ilgili karmakarisik ruyalar gordum. Kitap yaklasik uc yildir basucumda duruyordu ve ben bana veren kisiden pek hoslanmadigim icin nedense kitaba da onyargi ile yaklasmistim ama 'sen adami sevmiyorsan kitabin sucu ne?', degil mi ama? Gecen gun bir kitapcida birkac hanimi konusurken duymustum. Bir tanesi digerine 'eger yuregini isitacak, seni alip bambaska yerlere goturecek bir kitap ariyorsan Kite Runner' i oku' diyordu. Oyle kalakaldim orada, ben neden okumuyorum diye ve eve gelip hemen kitabimi aldim elime. O andan itibaren de Afganistan'da Rus istilasi ve rejim oncesi baslayan ve rejim esnasinda da devam eden birkac yasam oykusunu anlatan bu kitabin muptelasi oldum. Kitabin yazari Khaled Hosseini 1980 yillarinda Amerikaya iltic

Kurabiyenin adini ingilizce yazmamin sebebi orjinal olarak Christmas zamaninda hosa gidilerek yapilmasi. Ozel bir onemi yok ama Christmas renkleri olarak yerlesen kirmizi-yesil ve gumus(ve yerine gore altin rengi) abartilarak artik kurabiyelerde de kendini gosteriyor. Ahududu receli kullanilarak tabii ki. Bu kurabiyeleri hafta sonu partimiz icin yapmayi kafaya koymustum. Bir dergide yildiz seklinde kesilip ustuste agac gibi dizilecegini gorunce bayildim fikre tabii, partide de guzel gidecegini dusundum. Cok da insan gelecegi icin malzeme miktarini iki katina cikardim ama bu kadar ugrastiracagini hesap edememisim tabii. Yaklasik 3-4 tane ana yemek kadar ugrastim bu kurabiyelerle. Bir kere yildiz seklinde kesmek iyi bir fikir degilmis. Cunku yildizlar pisince ayni sekilde kalmadilar ve ustuste yapistirmam icin gereken mukemmel ikiz kurabiyeleri elde edememis oldum. Ikincisi benim yildiz kalibimin uclari biraz ince oldugu icin kurabiyeler cok cabuk koptular pisince. O kadar dikkatli ol

Bir deneme daha, tariflerini ve fotograf cekimlerini cok begendigim evcini 'nden. Tarifin orjinalini buradan okuyabilirsiniz ama ben kisaca evcini'nin soyledigi herseye uydugumu soylemeliyim. Bende de bu tarifte olursa cok sahane olacagi soylenilen su demir tavadan var ve ben onunla ne yaparsam cok basarili oluyorum. Evcini'nin de dedigi gibi isiyi hapsettigi icin cok lezzetli yemekler cikiyor bu tava sayesinde. Hem de dogrudan firina girebildigi icin ayni tavada hersey kendi lezzetleri hic harcanmadan pismis oluyor. Bir filmde seyrettigim bir yemek ustasina soruyorlardi, 'bu tavanin sirri ne' diye, demir tavayi kastederek. Kendisi de 'bugune kadar hic yikamamis olmam' diyordu. Saka bir yana tava cok fazla kazinarak yikanmamali, aslinda hic yikanmamasi sadece bir nemli bezle silinmesi tavsiye ediliyor ama ben bu hafif obsessive compalsive halimle bunu basaramiyorum. Her seferinde bir guzel sungerle yikiyorum tavami ama yine de sagolsun beni yolda birakmi

Birkac ay once bir lokantada bu tur bir corba icmistik ve de cok begenmistik ama tarifi almak mumkun olmadigi icin, adindan iz surerek hemen hemen aynisi bir corba buldum ve hemen denedim. Bizim tarafimizdan cok sevildi, degisiklik isteyenler icin iyi bir secenek olacagi inancindayim. Malzemeler: 2 yemek kasigi un 2 tane orta buyuklukte havuc, rendelenmis 4-5 tane kereviz sapi, ince dogranmis 1 buyuk tavuk gogsu, haslanmis, kup seklinde dogranmis 1 kap kirmizi fasulye, haslanmis 1 yemek kasigi yag 1/2 kap ince dogranmis maydanoz tencerenin buyuklugune gore su veya tavuk suyu tuz, karabiber Yapilisi: Bir corba tenceresinde yagla unu kavurun. Uzerine tavuk suyunu ekleyip kaynayana kadar kapagini yari kapatin, icinde un oldugu icin hemen kabariyor. Dikkatli olmak gerekiyor. Kaynamaya baslayinca kerevizi ve havucu ekleyip 10 dakika kadar orta ateste pisirin. Haslanmis tavuk etini ve yine haslanmis fasulyeleri ekleyip bir-iki tasim daha kaynatip atesten alin. Maydanoz ile servis yapin.

Haftada en az bir kez balik yemege calisiyoruz. Tabii ben Turkiyede yedigim baliklari burada bulamayinca epeyce bir zorluk cektim baslarda ama yavas yavas Cinli bir arkadasimin da yardimi ile Cin marketinden aldigim baliklar sayesinde eski cekingenligimi yendim ve korkarak alamayacagim pek cok baliga rahatlikla yaklasmaya basladim. Tabii hamsi ve barbun'a olan askim hic bitmeyecek ama burada da hem cocuklari hem de kendimizi baliksiz birakamayiz degil mi? Genellikle Amerika'da yuksek civa oraninindan korkuldugu icin kucuk baliklar uretilmiyor ve tuketilmiyormus. Hatta bu amacla somon baligi nerdeyse ulusal balik ilan edilecek, icinde en az civa oldugu ve cok fazla Omega 3 barindirdigi icin. Yatip kalkip somon yemeyi ogutluyorlar, butun lokantalarin deniz urunleri menusunde ilk sirada somon yer aliyor. Red snapper, tilapia ve flounder de diger sevilenler olarak somonu takip ediyor. Benim de en sevdim baliklar siralamasi zaten . Tam turkce adlarini bilmiyorum bunlarin ama lufe

Bu aralar taze cikti diye ben de dayanamadim guzelim Cranberry 'lerden aldim. Taze yenemeyecek kadar acimsi bir tadi oldugundan ben de pisirmeye karar verdim. Internette arastirdigim tariflerden aklima en yatanini epicurious sitesinden denedim ve cok hos bir lezzet elde etmis oldum. Eger degisiklik olsun isterseniz, cok degisik ve ilginc bir yiyecek oldugunu belirtmeliyim. Hem de cranberry vucut icin oldukca yararli bir meyve, ozellikle idrar yollari iltihaplari icin. Degisik bir meyve, degisik bir tarif. 1 kap ruby Port 2 tarcin cubuklari, ikiye bolunmus 1 kap kuru cranberry (yaklasik 6 ounces)(ben kuru olanini kullanmadim) 350 gr kadar taze cranberry 3/4 kap su 1/4 kap tozseker Orta boy bir kapta tarcin cubuklarini ve port sarabini kaynamaya birakin. Isiyi once orta atese, dusurup sonra da iyice kisip 5 dakika pisirin. Kuru ve taze cranberry leri ekleyip, ardindan da 3/4 kap suyu ve sekeri ekleyip kaynamaya birakin. Seker eriyince ocagin altini iyice kisip; sosun koyulasmasini

Dun uzunca bir sure daha once hic okumadigim bloglari okudum. Oradan oraya derken, bircok siteye suruklendim. Kimilerinden birkac saniye icinde ciktim, kimilerini ilk postlarina kadar okudum. Hicbiri yemek blogu degildi, dunyanin degisik yerlerinde oturan, bir amac ugruna ayak basilmamis yerlere giden, yasadiklari yerleri ve oradaki insanlari anlatan bloglardi bunlar. Kimileri benim de bildigim, sevdigim yazarlardan benim bilmedigim yazilarinin alintilarini yapmis(ki okumak cok hosuma gitti), kimileri yasadigi yerdeki insan haklarindan dem vurmus, kimisi yaygin olarak yasama gecirilmesine ugrasilan alternatif enerji kaynaklarindan bahsetmis. Kimi de basitce kendi yasantisini anlatiyordu. O kadar guzel yasamlar okudum ki, bir an kendimi oralarda hayal ettim. Ingilterede bir kucuk kasabada, okyanusun benim yasamadigim kiyilarinda, Afrikanin belki de hic ayagimi bile basamayacagim topraklarinda veya uzun yillar yasadigim Ankara'mda... Bir kere daha internete ve tabii daha da otesi bl

Gectigimiz pazar gunu komsumuz Aybike'den iki tarif denedim. Aslinda Madeleine daha onceden yaptigim bir kurabiye cinsi ama Aybike gecenlerde tarif verdi diye vermiyorum. Onun sitesinden bakabilirsiniz orjinal tarife . Her zamanki gibi yine 'neden bu kadar azlar' denecek kadar lezizdiler ama icindeki tereyag oranini dusunurseniz bu kadar az yapilip damaklarda lezzetinin kalmasi bence daha iyi. Ikinci tarif de yine Aybike 'den. Sanirim Kevgir dergisi icin hazirladigi tuzlu kurabiyelerden birisiydi bu. Yanilmiyorsam bunlara scone deniliyor ingilizcede, gecen gun Tijen de aciklamisti bunu. Genellikle cay yaninda yenilen ozel bir kurabiye turu sanirim ama bizim bildigimiz tuzlu kurabiyelere dupeduz uyuyor bu tanim bana gore. Tabii benim buyuk oglum o kadar cok sevdi ki, pazartesi gunu hepsi bitmisti. Beni yeniden yapmam icin zorladi, sabah kahvaltisinda sadece bunu yemek istiyormus. Ben de dun aksam yeniden yaptim ve de sevgili Aybike'ye tesekkur etmek istedim bu gu

Kadinbudu kofteye nedense bir cekingenligim vardir onceden beri. Galiba ben calisirken sirkette bir ara cikan oglen yemeklerinde kadinbudu ciktigi zaman herkesin 'eh tabi dunden artan pilavdan bunu yapmis bugun asci' demesinden kaynaklanan bir soguma olsa gerekti bu. Aslinda ne var bunda tabii ama benim aklima hep milletin tabaginda kalan pilavlardan toplandigi dusuncesi yerlesmisti sanirim. Neyse fazla mide bulandirmayayim ama sonucta direncimi kirip kendi kendime gayet temiz bir sekilde (yani artan pilavdan yapmayip, pirinci ozel olarak haslayarak filan) kadinbudu kofte yaptim ve kuslugumuz sona ermis oldu. Evdekilerin hepsi daha once neden denemedigime hayret etti. Anlatmadim tabii kafamdaki imajlari, sessizce 'bundan sonra daha cok yaparim canim' dedim. Gerekenler soyle: 1/2 kg(1 lbs) orta yagli kiyma 2 corba kasigi pirinc 2/3 su bardagi su 1 buyuk boy kuru sogan 2 yumurta (1 yumurtanin sarisi icine) tuz ve karabiber yarim demet kiyilmis maydanoz 5-6 corba kasigi m

Bir doktorun bekleme ofisinde okudugum bir dergide 'cocuklara sebze yedirmenin yollari' adi altinda birkac tane yemek tarifi vardi ki, sozu gecen bu tarifi hemen kagit kalem cikarip not etmistim. Aslinda cok basit bir tarif ama yenerken cok leziz geliyor agiza. Oncelikle pay hamuru gerekiyor bu tarif icin. Bendeki tarifi uygulamak isterseniz, buraya bakabilirsiniz veya kendiniz tuzlu bir pay hamuru yapabilirsiniz veya derginin onerdigi gibi burada cok meshur olan donmus pay hamurlarindan kullanabilirsiniz. Ic malzemesi olarak da elinizdekilere gore degisiklikler yapabilirsiniz tabii ki. Gerekenler; Pay Hamuru Ince dogranmis bifteklik dana eti Ince dogranmis yesil, kirmizi ve sari dolmalik biberler Ince dogranmis kuru sogan Ince dogranmis patates tuz, karabiber siviyag Bir vok'ta once ince dilimlenmis dana etini az bir miktar siviyag ile surekli karistirarak sote ettim. Pisen etleri bir kaba aldim. Ayni vok'ta ince uzun dilimlenmis kirmizi, yesil ve sari dolmalik biberl

Messenger'da konusuyorduk, 'sakin soyleme hamsi yaptigimizi' demis babama ama bana da bu arada 'yakinda gelme ihtimalin varsa hamsi alalim da donduralim, gelince bol bol yersin' dedi. Giderim 'gel' dese ama kendiligimden birakamiyorum cocuklarimi, onlari da alip gidemem okul var ama nereyi secsem gonlum diger tarafta kaliyor. Biraz sonra ellerini kurulayarak gelen babamin hamsi yaptigini anladim. Ben cok seviyorum diye soyletmemis annem ama ben anladim. "Olsun, afiyet olsun yiyin, tadina varin. Ben bir ara belki New York'a filan gidip yerim' dedim ama bana cevap vermek yerine basini salladi. Gozlerindeki bakista dugunumden once bana 'sakin benimle dugun esnasinda goz goze gelme, seni hic gonderememekten korkuyorum' derkenki huznu gordum. "Aman anne askolsun, ne olur boyle yapmayin afiyet olsun" dedim ama kafasini salladi yine, bogazina dugumlenen hickirigi burdan anladim ve hizla pencerenin tepesindeki kirmizi carpiya basiverdi